-
1 prolatio
prōlātio, ōnis f. [ profero ]1) представление, упоминание, приведение ( exemplorum C)2) расширение ( aedificiorum Su); раздвигание ( finium L)3) откладывание, отсрочка (judicii C; diei Cs)p. rerum (= res prolatae) C — перерыв в общественных делах4) произнесение ( verborum Eccl); произношение ( Latinorum nominum L) -
2 prolatio
prōlātio, ōnis, f. (profero), I) das Hervorbringen, Vorbringen, a) die Aussprache, vocis, Lact. 4, 8, 12: verbi intellegibilis pr., Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 6 (durch welche Stellen viell. auch die Lesart einiger neueren Hdschrn. Latinorum nominum prolatione bei Liv. 22, 13, 6 geschützt wird). – b) das mündliche Vorbringen, Aussprechen, verborum, Arnob. 3, 18. – u. das Anführen, exemplorum, Cic. or. 120. – II) das Hinaussetzen; dah. 1) die Erweiterung, finium, Liv. 31, 5, 7; 42, 20, 4: aedificiorum prolationes, Suet. Aug. 30, 1. – 2) die Verschiebung, der Aufschub, diei (des Zahlungstermines), Caes.: iudicii, Cic.: rerum, Stillstand der öffentlichen Geschäfte, Cic.: absol., Tac. hist. 3, 82: Plur., Plaut. mil. 253. Tac. ann. 4, 3.
-
3 prolatio
prōlātio, ōnis, f. (profero), I) das Hervorbringen, Vorbringen, a) die Aussprache, vocis, Lact. 4, 8, 12: verbi intellegibilis pr., Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 6 (durch welche Stellen viell. auch die Lesart einiger neueren Hdschrn. Latinorum nominum prolatione bei Liv. 22, 13, 6 geschützt wird). – b) das mündliche Vorbringen, Aussprechen, verborum, Arnob. 3, 18. – u. das Anführen, exemplorum, Cic. or. 120. – II) das Hinaussetzen; dah. 1) die Erweiterung, finium, Liv. 31, 5, 7; 42, 20, 4: aedificiorum prolationes, Suet. Aug. 30, 1. – 2) die Verschiebung, der Aufschub, diei (des Zahlungstermines), Caes.: iudicii, Cic.: rerum, Stillstand der öffentlichen Geschäfte, Cic.: absol., Tac. hist. 3, 82: Plur., Plaut. mil. 253. Tac. ann. 4, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > prolatio
-
4 abhorreo
I.Lit. (syn. aversor; rare but class.); constr. with ab or absol., sometimes with the acc. (not so in Cicero; cf.II.Haase ad Reisig Vorles. p. 696): retro volgus abhorret ab hac,
shrinks back from, Lucr. 1, 945; 4, 20:omnes aspernabantur, omnes abhorrebant, etc.,
Cic. Clu. 14, 41:quid tam abhorret hilaritudo?
Plaut. Cist. 1, 1, 56:pumilos atque distortos,
Suet. Aug. 83; so id. Galb. 4; Vit. 10.Transf., in gen.A.To be averse or disinclined to a thing, not to wish it, usu. with ab:B.a nuptiis,
Ter. Hec. 4, 4, 92:ab re uxoriā,
id. And. 5, 1, 10;and so often in Cic.: Caesaris a causā,
Cic. Sest. 33:a caede,
id. ib. 63:ab horum turpitudine, audaciā, sordibus,
id. ib. 52, 112:a scribendo abhorret animus,
id. Att. 2, 6:animo abhorruisse ab optimo statu civitatis,
id. Phil. 7, 2:a ceterorum consilio,
Nep. Milt. 3, 5 al.In a yet more general sense, to be remote from an object, i. e. to vary or differ from, to be inconsistent or not to agree with (freq. and class.):2.temeritas tanta, ut non procul abhorreat ab insaniā,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:a vulgari genere orationis atque a consuetudine communis sensus,
id. de Or. 1, 3, 12:oratio abhorrens a personā hominis gravissimi,
id. Rep. 1, 15:ab opinione tuā,
id. Verr. 2, 3, 20: Punicum abhorrens os ab Latinorum nominum prolatione, Liv. 22, 13; so id. 29, 6; 30, 44:a fide,
to be incredible, id. 9, 36:a tuo scelere,
is not connected with, Cic. Cat. 1, 7 al. —Hence, like dispar, with dat.:tam pacatae profectioni abhorrens mos,
not accordant with, Liv. 2, 14.—To be free from:3.Caelius longe ab istā suspicione abhorrere debet,
Cic. Cael. 4.—Absol.(α). (β).To be unfit:sin plane abhorrebit et erit absurdus,
Cic. de Or. 2, 20, 85; cf.:absurdae atque abhorrentes lacrimae,
Liv. 30, 44, 6; and:carmen abhorrens et inconditum,
id. 27, 37, 13. -
5 prolatio
prōlātĭo, ōnis, f. [profero].I.A bringing forward, putting forth, adducing, pronouncing, etc.:II. III.vocis,
utterance, Lact. 4, 8, 12:verbi intellegibilis,
Cael. Aur. Tard. 2, 1, 6; cf.:Latinorum nominum prolatione, v. l. for pronuntiatione,
Liv. 22, 13, 7.—A putting forward, advancing.A.Lit.:B.finium,
extension, enlargement, Liv. 31, 5 fin.; id. 42, 20, 4; Suet. Aug. 30; Hilar. Trin. 4, 3.—A putting off as to time, a deferring, delaying, delay, postponement:judicii,
Cic. Rab. Perd. 3, 8:rerum,
id. Att. 7, 12, 2:diei,
Caes. B. C. 3, 32.— Absol.:omnem prolationem suspectabant,
Tac. H. 3, 82; so in plur., Plaut. Mil. 2, 2, 98; Tac. A. 4, 3.
См. также в других словарях:
NONIUS Marcellus — Grammaticus, cuius libros habemus de Latinorum nominum origine … Hofmann J. Lexicon universale
Martin von Laon — Schreibhand Martins von Laon, MS Laon 444, f. 299v Martin von Laon (lat. Martinus Laudunensis, Martinus Hibernensis, Martinus Scot(t)us; * 819 in Irland; † 875 in Laon) war ein aus Irland stammender Gelehrter und Leiter der Kathedralschule von… … Deutsch Wikipedia
Christian Mentzel — Una obra de Christianus Mentzelius Frontispicio de la 1ª ed. de Lexicon plantarum polyglottum universale, Berlín 1682 … Wikipedia Español
Apparat savant — Les éditeurs et les experts en littérature appellent apparat savant l ensemble des éléments écrits, de qualité érudite, qui accompagnent un texte, dans le but d éclairer son auteur, sa date, sa composition, son intention, ses difficultés d… … Wikipédia en Français
NOMEN — inrantibus impositum, perectâ Circumcisione Iudaeis, aliis post lustrationem: Omnibus enim gentibus Nomma sua erant seu vocabula, aliis signa, praeter Atlantes, de quibus Pomp. Mela l. 1. c. 8. Ex his, qui ultra deserta esse memoraxtur, Atlantes… … Hofmann J. Lexicon universale
Christian Mentzel — (ou Christianus Mentzelius) (Fürstenwalde 1622 Berlin 1701), médecin, botaniste et sinologue allemand. Il s adonne dans les derniers temps de sa vie à l étude de la langue chinoise et est l auteur d un célèbre dictionnaire germano chinois. Il est … Wikipédia en Français
Chrétien Mentzel — Christian Mentzel Christian Mentzel (ou Christianus Mentzelius) (Fürstenwald 1622 Berlin 1701), médecin, botaniste et sinologue allemand. Il s adonne dans les derniers temps de sa vie à l étude de la langue chinoise et est l auteur d un célèbre… … Wikipédia en Français
Comarca de La Cabrera — Para otros usos de este término, véase Cabrera. La Cabrera Comarca de España … Wikipedia Español
Jerome, Saint — born с 347, Stridon, Dalmatia died 419/420, Bethlehem, Palestine Church Father and biblical translator. Born into a wealthy Christian family in Dalmatia, he was educated there and in Rome. Baptized с 366, he spent most of the next 20 years in… … Universalium
Philippe Labbe — est un jésuite français, né le 10 juillet 1607, à Bourges, décédé à Paris le 25 mars 1666 ou 1667. Éditeur prolixe et polygraphe, Labbe est surtout connu pour son œuvre d’éditeur et de compilateur ; il fut aussi un possesseur de documents… … Wikipédia en Français